تفاوت استیل و آهن

خصوصیات آهن

در بررسی تفاوت استیل و آهن، ابتدا باید به سراغ بررسی مجزای هر کدام از این دو فلز برویم. آهن یکی از قدیمی‌ترین فلزاتی است که بشر از آن استفاده می‌کند. کشف آهن و استخراج آن از معادن آنقدر در تاریخ انسان اهمیت دارد که این برهه از تاریخ به نام عصر آهن شهرت پیدا کرده است. آهن یک عنصر است، به این معنا که در پوسته زمین به صورت طبیعی مشاهده می‌شود و بعد از فرآوری می‌توان شکل خالص آن را بدست آورد.

آهن نسبت به فلزاتی مانند مس و آلومینیوم به مراتب سخت‌تر و مقاوم‌تر است، اما در عین حال چکش‌خواری خوبی هم دارد و می‌توان آن را به راحتی شکل داد. دمای ذوب آن آنقدرها بالا نیست، پس به صورت مذاب برای قالب‌ریزی هم قابل استفاده است. تمام این موارد را باید با این نکته در نظر داشته باشید که رگه‌های آهن در پوسته زمین اغلب به شکل شبکه‌های بسیار غنی شکل می‌گیرند، به این معنی که در یک نقطه که معدن آهن ساخته می‌شود بعضاً تا دهه‌ها امکان استخراج سنگ آهن از آن وجود دارد. پس استخراج آهن از زمین هم صرفه اقتصادی خوبی دارد.

ایراد اصلی این فلز، حساسیت شدید آن در برابر اکسید شدن است، اتفاقی که آن را به اسم زنگ‌زدگی هم می‌شناسیم. برخلاف آلومینیوم که تنها در سطح خارجی زنگ می‌زند، هنگام اکسایش آهن تا عمق آن دچار زنگ‌زدگی می‌شود. همچنین، نسبت به فلزی مانند مس، سرعت اکسید شدن آهن هم بالاتر است. همین موضوع باعث شده است که به خصوص در دوره مدرن، متخصصان متالورژی به دنبال راهی برای محافظت از آهن در برابر اکسید شدن بگردند. نتیجه این تلاش‌ها هم در نهایت به اختراع استیل به دست انسان ختم شده است.